Ukaranie pracodawcy za nielegalne zatrudnianie cudzoziemców, a możliwość późniejszej legalizacji pracy innych cudzoziemców?

Ukaranie podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi, a możliwość ubiegania się o dokument legalizujący pracę, o tym będzie dzisiejszy artykuł.

Dziś odpowiem na pytanie, czy skazanie pracodawcy za wykroczenie związane z nielegalnym zatrudnienie może mieć wpływ na późniejsze problemy w uzyskaniu pozwoleń na pracę dla cudzoziemców? 

W ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wymienione są okoliczności, których zaistnienie po stronie podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na pracę dla cudzoziemca bądź wpisanie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń powoduje odmowę wydania stosownego dokumentu.

Czy jest możliwość uniknięcia tego rodzaju konsekwencji?

Odpowiedź znajdziesz poniżej.

O konsekwencjach nielegalnego zatrudniania cudzoziemców pisałam szeroko w artykule:

Zatrudniasz cudzoziemca na czarno? Przeczytaj jakie konsekwencje Ci grożą!

I. Kiedy pracodawca dostanie odmowę wydania zezwolenia na pracę dla cudzoziemca?

Zgodnie z art. 88j ust. 1 powołanej ustawy:

Wojewoda wydaje decyzję o odmowie wydania zezwolenia na pracę cudzoziemca, gdy podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi:

4) w ciągu dwóch lat od uznania za winnego popełnienia czynu, o którym mowa w art. 120 ust. 1, został ponownie prawomocnie ukarany za podobne wykroczenie […]

1a. Przepisy ust. 1 pkt 3–7 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy osobą ukaraną jest osoba fizyczna, która działała w imieniu podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi.

a zgodnie z art. 88z ust. 5:

Starosta wydaje decyzję o odmowie wpisania oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń, jeżeli:

3) podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi lub osoba fizyczna, która działała w jego imieniu, zostali ponownie prawomocnie ukarani w ciągu dwóch lat od uznania za winnego popełnienia czynu, o którym mowa w art. 120 ust. 1, za podobne wykroczenie […].

Ze wskazanych przepisów wynika, że w przypadku, gdy:

• podmiot powierzający wykonywanie pracy (jeśli jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą) albo
• osoba fizyczna działająca w imieniu takiego podmiotu, który jest spółką czy inną jednostką organizacyjną,

zostaną po raz pierwszy ukarani za wykroczenie opisane w art. 120 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, tj. za powierzenie cudzoziemcowi nielegalnego wykonywania pracy, a następnie w ciągu 2 lat od tego ukarania, zostali ponownie prawomocnie ukarani za to samo wykroczenie lub podobne, wojewoda lub starosta mają obowiązek odmówić wydania zezwolenia bądź wpisania oświadczenia do ewidencji oświadczeń.

II. Kiedy mamy doczynienia z wykroczeniem z art. 120 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, skutkującą odmową legalizacji pracy kolejnych cudzoziemców?

Wykroczenie z art. 120 ust. 1 polega bądź na powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi nieposiadającemu dokumentu legalizującego jego pracę, bądź na powierzeniu pracy na innym stanowisku niż to wynika z zezwolenia czy oświadczenia, bądź na innych warunkach niż określone w w/w dokumentach.

Podobieństwo wykroczeń ocenia się m.in. ze względu na tożsamy rodzaj przedmiot ochrony.

W przypadku zatrudniania cudzoziemców można przyjąć, iż jednym z przedmiotów ochrony są prawa wynikające z przepisów regulujących zatrudnianie osób wykonujących pracę zarobkową.

W zasadzie ukaranie za jakiekolwiek inne wykroczenie niż wynikające z art. 120 ust. 1, a przewidziane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy czy w ustawie o skutkach powierzania wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym wbrew przepisom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, może skutkować odmowną decyzją wojewody lub starosty.

Wojewoda lub starostwa wydadzą decyzję odmową, jeśli drugie ukaranie się uprawomocniło, a właściwie jeśli uprawomocnił się drugi wyrok skazujący za podobne wykroczenie (a także za to samo wykroczenie co uprzednio).

Prawomocność oznacza, że osoba skazana nie może już zaskarżyć wydanego orzeczenia, a tym samym postępowanie, w którym je wydano, nie może być kontynuowane.

Jeśli byłeś już raz ukarany grzywną za wykroczenie z art. 120 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a zostało ponownie wydane orzeczenie przez sąd karnyskazujący za podobne wykroczenie, wnieś apelację od orzeczenia sądu karnego (tego wydanego jako drugiego w kolejności) wydanego w I instancji w terminie 7 dni od otrzymania wyroku z uzasadnieniem(art. 105 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia).

W ten sposób bronisz się przez zapłatą grzywny, a zarazem odsuwasz termin uprawomocnienia się drugiego orzeczenia, bowiem stanie się ono prawomocne po upływie terminu do wniesienia apelacji.

III. A skąd wojewoda czy starosta będą wiedzieć o ukaraniu pracodawcy?

Wśród dokumentacji składanej w celu wydania zezwolenia czy wpisania oświadczenia jest formularz Oświadczenie podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi dotyczące okoliczności, o których mowa w art. 88j ust. 1 pkt 3-7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. lub w art. 88z ust. 5 pkt 1-6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, które należy wypełnić pod rygorem odpowiedzialności karnej.

Nie muszę chyba przekonywać, że nie warto podawać w tym oświadczeniu nieprawdy…

[otw_shortcode_info_box border_type=”bordered” border_style=”bordered” shadow=”samonaśladownictw” rounded_corners=”rounded-5″ icon_size=”large” icon_url=”https://e-prawopracy.pl/wp-content/uploads/2016/07/koperta-01.png”]Jeśli potrzebujesz porady prawnej, indywidualnej konsultacji lub interesuje Cię szkolenie z zakresu zatrudniania cudzoziemców to napisz do mnie na adres: [email protected] [/otw_shortcode_info_box]