Co zrobić gdy ZUS odmówi prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy?

Co zrobić gdy ZUS odmawia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy?

Wielu moich Klientów opisując swoje kontakty i problemy z ZUS, używają często słów: iż czują się bezsilni, przyparci do muru, mają wrażenie, że „walą głową w mur”.

Niestety niejednokrotnie zdarza mi się przyznać im racje. ZUS coraz intensywniej szuka oszczędności, niejednokrotnie kosztem osób, którym życie i tak już dało, kolokwialnie mówiąc „w kość”. W tym roku dużo jest decyzji odmawiających prawa do renty.

Dlatego temu tematowi poświęcony jest ten artykuł.

I. Kiedy przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy?

Co do zasady osobom niezdolnym do pracy przysługuje renta po spełnieniu ustawowo przewidzianych przesłanek tj:

⇒ uznanie danej osoby za niezdolną do pracy,

⇒ wymagany – stosowny do wieku, w którym powstała niezdolność do pracy – okres składkowy i nieskładkowy, gdy niezdolność do pracy powstała w okresach ściśle określonych w ustawie, np. w okresie ubezpieczenia, zatrudnienia, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, pobierania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (chorobowego lub opiekuńczego) albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Wymóg powstania niezdolności do pracy w określonym ustawą emerytalną czasie nie obowiązuje w stosunku do osoby, która spełnia łącznie następujące warunki:

⇒ została uznana za całkowicie niezdolną do pracy,

⇒ spełnia warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego oraz

⇒ legitymuje się co najmniej 20-letnim (w przypadku kobiety) i 25-letnim (w przypadku mężczyzny)  okresem składkowym i nieskładkowym.

I.I. Okres składkowy i nieskładkowy jaki jest wymagany do przyznania renty?

Okres składkowy i nieskładkowy wymagany do przyznania renty uzależniony jest od wieku osoby, w jakim powstała niezdolność do pracy.

Okres ten wynosi:

• 1 rok – jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat,
• 2 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat,
• 3 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat,
• 4 lata – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat,
• 5 lat – jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Warunek wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego nie jest wymagany od ubezpieczonego, który stał się niezdolny do pracy z powodu skutków wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Okres wymaganych 5-ciu lat w odniesieniu do osób, u których niezdolność do pracy powstała po ukończeniu 30 roku życia, musi przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przypadającego przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

Warunku dotyczącego posiadania pięcioletniego okresu składkowego i nieskładkowego w ciągu dziesięciolecia poprzedzającego dzień zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy lub dzień powstania niezdolności do pracy nie muszą spełnić osoby, które udowodnią okres składkowy,  wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiet i 30 lat dla mężczyzn oraz zostaną uznane za całkowicie niezdolne do pracy.

Data powstania całkowitej niezdolności do pracy nie ma w tym przypadku znaczenia.

I.II. Niezdolność do pracy jako warunek konieczny przyznania prawa do renty.

Niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat, co do zasady.

Jednak niezdolność do pracy można orzec na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu.

Niezdolność do pracy orzeka się do osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, w sytuacji, gdy u osoby zainteresowanej nadal stwierdza się niezdolność do pracy, osoba badana miała prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przez co najmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego i osobie badanej brakuje mniej niż 5 lat do osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego.

Do oceny czy dana osoba jest niezdolna do pracy decydujące znaczenie ma treść orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS lub w przypadku negatywnej dla danej osoby jego treści i złożenia w tym zakresie sprzeciwu następcze orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS.

II. Co zrobić gdy ZUS odmówi prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy?

Tym samym jeżeli złożyłeś wniosek do ZUS o przyznanie prawa do renty i orzeczeniem Lekarza Orzecznika stwierdzono, że nie jesteś osobą niezdolną do pracy – koniecznie wnieś sprzeciw w zakreślonym terminie – 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.

Jeżeli samodzielnie chcesz go sporządzić, wzór sprzeciwu znajdziesz w artykule:

Sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS – Wzór wniosku wraz z komentarzem

Wówczas orzeczenie wyda Komisja Lekarska ZUS, a na jej podstawie ZUS wyda decyzję odmowną lub przyznającą prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

II.I Odwołanie od decyzji ZUS odmawiającej prawa do renty.

W przypadku negatywnej decyzji ZUS – przysługuje prawo do wniesienia odwołania od decyzji ZUS, do sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania danej osoby Sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w terminie 30 dni od dnia jej odebrania.

Jeżeli ponownie samodzielnie chcesz napisać odwołanie od decyzji ZUS, przykładowy wzór znajdziesz w artykule:

Wzór odwołania od decyzji ZUS wraz z praktycznym komentarzem

W odwołaniu należy wskazać przepisy prawa, które zostały przez organ rentowy naruszone. Nadto do odwołania należy załączyć zaświadczenia lekarskie czy dokumentację medyczną potwierdzające istnienie chorób i schorzeń.

Warto w odwołaniu sformułować także wnioski dowodowe na poparcie naszych twierdzeń. Mogą to być: zeznania skarżącego – zwłaszcza na okoliczność odczuwanych dolegliwości bólowych, opinie biegłych sądowych z określonej dziedziny medycyny, opinia z instytutu naukowego lub naukowo – badawczego (stosowane niezbyt często, przy rzadkich chorobach)  itp.

Warto także dołączyć orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – o ile dana osoba je posiada. Co prawda samo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności nie jest równoznaczne z orzeczeniem o niezdolności do pracy jako przesłance prawa do renty, jednakże może to pomóc uzyskać korzystne roztrzygnięcie.

Tylko na marginesie wskazania wymaga, iż zarówno wniesienie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS jak i wniesienie odwołania nie podlega opłatom – a tym samym warto zawalczyć o swoje prawa.

Warto też czasem dla własnego bezpieczeństwa i spokoju powierzyć swoje sprawy profesjonalnemu pełnomocnikowi.

[otw_shortcode_info_box border_type=”bordered” border_style=”bordered” shadow=”shadow-down-left” rounded_corners=”rounded-5″ icon_size=”large” icon_url=”https://e-prawopracy.pl/wp-content/uploads/2016/07/koperta-01.png”]Jeśli potrzebujesz indywidualnej konsultacji, chcesz powierzyć swoją sprawę profesjonalnemu pełnomocnikowi napisz do mnie na adres: [email protected] [/otw_shortcode_info_box]