Jak zatrudnić obywatela Indii w Polsce?

Wobec znacznego wzrostu zainteresowania pracodawców możliwością zatrudnienia obywateli Indii na terytorium naszego kraju, warto sprawdzić jakie wymagania należy spełnić by móc legalnie zatrudnić taką osobę.

Obywatele państw trzecich – a takim niewątpliwie jest obywatel Indii, niebędący obywatelami UE, EOG i Szwajcarii mogą wykonywać pracę w Polsce, jeżeli otrzymają zezwolenie na pracę i pobyt.

Ogólną zasadą jest dopuszczalność świadczenia pracy przez cudzoziemców na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, jednak owa wolność ograniczona jest warunkiem uzyskania odpowiedniego zezwolenia wydanego przez wojewodę, który jest właściwy miejscowo dla siedziby pracodawcy, który ubiega się o w/w zezwolenie.

I. Cudzoziemiec wykonujący legalnie pracę w Polsce to osoba, która:

• Posiada ważną wizę bądź też inny dokument uprawniający ją do pobytu na terytorium naszego państwa, lub podstawa pobytu danej osoby uprawnia ją do wykonywania pracy na terenie Polski;
• Wykonuje pracę na podstawie zezwolenia (dotyczy przypadków, gdy takowe zezwolenie jest wymagane);
• Wykonuje pracę na warunkach i stanowisku określonym w zezwoleniu na pracę;
• Zawarł wymaganą umowę o pracę lub umowę cywilnoprawną;

Tym samym zezwolenie na pracę jest decyzją organu – wojewody, która upoważnia cudzoziemca do wykonywania pracy na terytorium Polski.

II. Jak zatrudnić obywatela Indii w Polsce

Pracodawca chcący zatrudnić cudzoziemca zwraca się z wnioskiem do właściwego wojewody o wydanie zezwolenia na pracę.

Zezwolenie określa podmiot powierzający wykonywanie pracy przez cudzoziemca, stanowisko lub rodzaj pracy wykonywanej przez cudzoziemca, najniższe wynagrodzenie, które może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku, wymiar czasu pracy oraz okres ważności zezwolenia.

Wniosek o wydanie zezwolenia składa się w postaci formularza oraz dołącza do niego określone dokumenty.

Po stronie pracodawcy istnieje nadto obowiązek uiszczenia stosownej opłaty od wniosku w wysokości:

• 50,00 złotych w sytuacji zatrudnienia cudzoziemca na okres do 3 miesięcy;
• 100,00 złotych w sytuacji zatrudnienia cudzoziemca na okres powyżej 3 miesięcy;
• 200,00 złotych w sytuacji złożenia wniosku przez pracodawcę zagranicznego, delegującego cudzoziemca do Polski celem realizacji usługi eksportowej;

III. Jak zatrudnić obywatela Indii – rodzaje zezwoleń na pracę

Przepisy określają następujące rodzaje zezwoleń na pracę:

Zezwolenie typu A

Dotyczy cudzoziemców, którzy wykonują pracę na podstawie umowy z podmiotem – pracodawcą, którego siedziba znajduje się na terytorium Polski.

Co do zasady po stronie pracodawcy istnieje obowiązek uzyskania informacji od właściwego starosty o lokalnym rynku pracy.

Informacja ta powinna potwierdzać brak możliwości realizacji potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o lokalne rejestry osób bezrobotnych i poszukujących pracy (tzw. test rynku pracy).

Dlatego w tym celu pracodawca powinien zgłosić do urzędu pracy – ofertę pracy, która nie powinna zawierać wyższych niż normalne wymagań dotyczących określonej pracy, stanowiska.

W sytuacji braku zarejestrowanych osób bezrobotnych o odpowiednich kwalifikacjach, Urząd Pracy wydaje w ciągu 14 dni od zgłoszenia przez pracodawcę ofert odpowiednią informację, zawierającą opinię na temat porównywalności proponowanego wynagrodzenia z poziomem zarobków na lokalnym rynku pracy.

W sytuacji jednak gdy znajdą się osobą zainteresowane pracą, Urząd Pracy organizuje pomiędzy nimi rekrutację i wydaje informację o możliwości zapełnienia wakatu w ciągu trzech tygodni.

Niezależnie jednak od realiów lokalnego rynku pracy zagraniczny pracownik nie może otrzymywać wynagrodzenia niższego od płac pracowników lokalnych zatrudnionych na porównywalnym stanowisku.

W/w zezwolenie wydawane jest na okres 3 lat, jednak taki okres może być skrócony na podstawie kryteriów wojewódzkich wydawanych przez wojewodę.

Uzyskanie informacji od starosty, o której mowa powyżej nie jest wymagane w następujących sytuacjach:

1. Przedłużenie zezwolenia na pracę dla tego samego cudzoziemca, na tym samym stanowisku;
2. Stanowisk lub zawodów określonych w tzw. kryteriach wojewódzkich wydawanych przez wojewodę;
3. Obywateli Armenii Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji, Ukrainy wykonujących prace pielęgnacyjno – opiekuńcze lub jako pomoc domowa;
4. Obywateli Armenii Białorusi, Gruzji, Mołdawii, Rosji, Ukrainy, którzy do tej pory pracowali na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy przez przynajmniej 3 miesiące;
5. Trenerów lub sportowców wykonujących pracę na rzecz klubu sportowego;

Zezwolenie typu B

Dotyczy cudzoziemców, którzy wykonują pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców.

Chcąc zatrudnić cudzoziemca jako członka zarządu, firma musi wykazać poprzez odpowiednie dokumenty finansowe, że przynosi ona odpowiedni dochód – w skali roku powinien on przekraczać 12 – krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, oraz kreuje miejsca pracy – zatrudnia od co najmniej roku przynajmniej 2 osoby, które nie potrzebują zezwolenia na pracę.

Jeżeli pracodawca nie spełnia w/w warunków powinien stosownie do możliwości wykazać posiadanie środków lub prowadzenie działań pozwalających na spełnienie ich w przyszłości np. prowadzenie działalności przyczyniającej się do wzrost inwestycji, transfery technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia miejsc pracy.

Zezwolenie wydawane jest na okres 3 lat, jednak w przypadku członków zarządu przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 25 osób istnieje możliwość ubiegania się o wydanie zezwolenia na pracę na okres do lat 5.

Zezwolenie typu C, D, E

• C – dotyczy cudzoziemców, którzy wykonują pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanych na terytorium Polski do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego z takim pracodawcą zagranicznych na okres przekraczający 30 dni w danym roku kalendarzowym
• D – dotyczy cudzoziemców, którzy wykonują pracę u pracodawcy zagranicznego, nie posiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Polski, w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa);
• E – dotyczy cudzoziemców, którzy wykonują pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium Polski na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu, niż cel wskazany w zezwoleniach typu B, C, D.

Cudzoziemca można zatrudnić zarówno na umowę o pracę, jak i umowę cywilnoprawną, czyli umowę zlecenie lub umowę o dzieło.

Ważność zezwolenia na pracę może zostać przedłużona pod warunkiem złożenia odpowiedniego wniosku nie później niż miesiąc przed wygaśnięciem zezwolenia.

W przypadku zezwoleń typu A informacja o lokalnym rynku pracy nie jest potrzebna jeśli pozycja/zawód pracownika pozostają niezmienione.

Opłata od przedłużenia zezwolenia wynosi 50% normalnej stawki, o której mowa powyżej.

IV. Jak zatrudnić obywatela Indii – zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Od 1 maja 2014 r. możliwe jest również zatrudnienie cudzoziemca na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.

Wniosek o takie zezwolenie składa cudzoziemiec już przebywający legalnie na terytorium Polski, jeśli praca ma być wykonywana dłużej niż 3 miesiące.

Co do zasady, cudzoziemiec powinien dołączyć do wniosku informację starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych danego pracodawcy, które pracodawca wcześniej uzyskał i przekazał cudzoziemcowi.

Cudzoziemiec składa wniosek osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca.

Przy składaniu wniosku cudzoziemiec ma obowiązek złożyć odciski linii papilarnych.

Wniosek podlega opłacie: Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę dla pracownika: opłata skarbowa 440 złotych i opłata za wydanie karty pobytu 50 złotych.

Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę dla cudzoziemca pełniącego funkcję w zarządzie spółki z.o.o. albo spółki akcyjnej, której udziałów lub akcji nie posiada: opłata skarbowa 340 złotych i opłata za wydanie karty pobytu 50 złotych.

Kiedy będzie możliwe uzyskanie zezwolenia na pracę bez tzw. testu rynku pracy?

W stosunku do niektórych grup cudzoziemców zezwolenia na pracę wydawane są przez wojewodę bez względu na sytuację na lokalnym rynku pracy oraz kryteria wydawania zezwoleń na pracę cudzoziemców.

Takie zezwolenia wydawane są w stosunku do cudzoziemca:

• będącego członkiem rodziny pracownika przedstawicielstwa dyplomatycznego, urzędu konsularnego, organizacji międzynarodowej lub ich przedstawicielstwa, wykonującego pracę w Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych;
• wykonującego pracę, jako prywatna służba domowa pracowników przedstawicielstw dyplomatycznych, urzędów konsularnych, organizacji międzynarodowych lub ich przedstawicielstw;
• uprawnionego na zasadach określonych w aktach prawnych wydanych przez organy powołane na mocy Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją;

Wojewoda wydaje zezwolenie na pracę bez konieczności uzyskania informacji starosty właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu powierzającego wykonywanie pracy cudzoziemcowi o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy lub o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanej dla pracodawcy w przypadku:

• cudzoziemca upoważnionego do reprezentowania przedsiębiorcy zagranicznego w jego oddziale lub przedstawicielstwie znajdującym się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• obywatela państwa graniczącego z Rzeczpospolitą Polską lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska współpracuje w zakresie migracji zarobkowych w ramach partnerstwa na rzecz mobilności, ustanowionego między tym państwem, a Unią Europejską, wykonującego prace pielęgnacyjno – opiekuńcze lub jako pomoc domowa na rzecz osób fizycznych w gospodarstwie domowym;
• obywatela państwa graniczącego z Rzeczpospolitą Polską lub państwa, z którym Rzeczpospolita Polska współpracuje w zakresie migracji zarobkowych w ramach partnerstwa na rzecz mobilności, ustanowionego między tym państwem a Unią Europejską, który w okresie bezpośrednio poprzedzającym złożenie wniosku o wydanie zezwolenia na pracę wykonywał przez okres nie krótszy niż 3 miesiące pracę dla tego samego podmiotu na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy, zarejestrowanego w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania składającego oświadczenie – pod warunkiem przedstawienia zarejestrowanego oświadczenia i zaświadczenia o zatrudnieniu lub umowy oraz kopii dokumentów potwierdzających opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli były wymagane w związku z wykonywaniem pracy;
• cudzoziemca – trenera sportowego lub sportowca, wykonującego pracę na rzecz klubów sportowych i innych podmiotów, których działalność statutowa obejmuje upowszechnianie kultury fizycznej i sportu;
• lekarza i lekarza dentysty, odbywającego szkolenie lub realizującego program specjalizacji, na podstawie przepisów w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów;
• w przypadku gdy cudzoziemiec wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany przez niego do podmiotu mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy z dnia 26.07.1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych, z pracodawcą zagranicznym na okres nie przekraczający 30 dni w roku w celu wykonania zadania określonego przez delegującego w innym trybie niż realizacja usługi eksportowej;
• w przypadku cudzoziemca delegowanego na terytorium RP przez pracodawcę zagranicznego, jeżeli zachowuje on miejsce stałego pobytu za granicą, na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym, w celu:  wykonywania prac montażowych, konserwacyjnych lub naprawy, dostarczonych kompletnych technologicznie urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu, jeżeli pracodawca zagraniczny jest ich producentem, dokonania odbioru zamówionych urządzeń, maszyn, innego sprzętu lub części, wykonanych przez przedsiębiorcę polskiego, przeszkolenia pracowników pracodawcy polskiego będącego odbiorcą urządzeń, konstrukcji, maszyn lub innego sprzętu w zakresie jego obsługi lub użytkowania, montażu i demontażu stoisk targowych, jak i opieki nad nimi, jeżeli wystawcą jest pracodawca zagraniczny, który deleguje ich w tym celu.

W w/w przypadkach nie zachodzi konieczność poszukiwania pracowników wśród osób bezrobotnych oraz wykazywanie, że na lokalnym rynku pracy nie jest możliwe pozyskanie kandydata o wymaganych kwalifikacjach spośród obywateli polskich albo cudzoziemców zwolnionych z posiadania zezwolenia na pracę w postępowaniu o wydanie zezwolenia na pracę.

VI. Jak zatrudnić obywatela Indii – jak zalegalizować pobyt?

Warto także wskazać, iż ogólną zasadą jest, że do przekroczenia granicy Rzeczypospolitej (a w przypadku jej części, również granicy Unii Europejskiej) konieczne jest posiadanie wizy.

Często jednak spotykam się z zapytaniami dotyczącymi zaproszenia dla cudzoziemca.

Zaproszenie jest dokumentem, który może ułatwić zdobycie wizy dla cudzoziemca.

Aby cudzoziemiec uzyskał wizę musi wykazać posiadanie środków finansowych wystarczających na pokrycie kosztów związanych z planowanym pobytem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, a także na pokrycie kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania.

Niejednokrotnie, dla wielu cudzoziemców (zwłaszcza tych pochodzących z krajów „biedniejszych”) jest to problemem.

Zarejestrowanie takiego zaproszenia zwalnia cudzoziemca z obowiązku wykazania posiadania wymienionych powyżej środków finansowych. Jest to swego rodzaju ułatwienie w procedurze uzyskiwania wizy.

Wniosek o zarejestrowanie zaproszenia w odpowiedniej ewidencji składa się do wojewody właściwego miejscowo ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zapraszającego.

Zapraszającym może być m.in:

• obywatel polski zamieszkujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• cudzoziemiec przebywający bezpośrednio przed wystawieniem zaproszenia legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez okres 5 lat na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub posiadający zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE ;
• osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej mające siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zapraszający obowiązany jest do wykazania możliwości pokrycia kosztów związanych z pobytem cudzoziemca, w tym kosztów zakwaterowania i wyżywienia, pokrycia kosztów podróży powrotnej do państwa pochodzenia lub zamieszkania – powinien przedłożyć w tym zakresie stosowną dokumentację.

[otw_shortcode_info_box border_type=”bordered” border_style=”bordered” shadow=”samonaśladownictw” rounded_corners=”rounded-5″ icon_size=”large” icon_url=”https://e-prawopracy.pl/wp-content/uploads/2016/07/koperta-01.png”]Jeśli potrzebujesz porady prawnej, indywidualnej konsultacji, wsparcia w legalizacji pracy cudzoziemców lub interesuje Cię szkolenie z zakresu zatrudniania cudzoziemców to napisz do mnie na adres: [email protected] [/otw_shortcode_info_box]

Dodatkowo jeśli chcesz dobrze zalegalizować pracę i pobyt cudzoziemca zapoznaj się również z wpisem:

Jak PIP kontroluje legalność zatrudnienia cudzoziemców?