ZUS zmiany od 01.01.2022r. | Art. 43 utrzymanie podstawy zasiłku

Nie da się ukryć, że przedsiębiorcy często sięgają do art. 43 ustawy zasiłkowej.

Kiedy tak się dzieje?

Kiedy przedsiębiorcy uda się „wypracować” wysoką podstawę wymiaru zasiłku i chcieliby przy jej użyciu mieć obliczaną wysokość kolejnych zasiłków (macierzyńskich, opiekuńczych czy chorobowych).

Niestety, od 1 stycznia 2022 r. zaostrzają się zasady korzystania z art. 43 ustawy zasiłkowej.

I. Art 43 – co się zmieni?

W marcowym wpisie wskazałam, że planuje się usunąć art. 43 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa względem ubezpieczonych niebędących pracownikami (np. względem przedsiębiorców).

Dobra wiadomość jest taka, że art. 43 ww. ustawy będzie stosowany nadal również wobec ubezpieczonych – nie pracowników.

Zła wiadomość jest taka, że art. 43 ww. ustawy otrzyma nową treść:

Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż miesiąc kalendarzowy.

Według obowiązującego brzmienia art. 43, podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się ponownie, jeśli pomiędzy okresami pobierania zasiłków, tego samego czy innego rodzaju, nie było przerwy bądź przerwa była krótsza niż trzy miesiące kalendarzowe.

Okres 3-miesięcznej przerwy oznacza pełne miesiące kalendarzowe.

Przykładowo, jeśli okres pobierania zasiłku chorobowego przypadał na 1 – 10 lipca 2021 r. to jeśli kolejna niezdolność do pracy powstanie w listopadzie 2021 r. – podstawa wymiaru zasiłku zostanie przeliczona na nowo. Wystąpiła bowiem przerwa wynosząca 3 pełne miesiące kalendarzowe – sierpień, wrzesień i październik 2021 r. Gdyby niezdolność do pracy powstała w październiku 2021 r. – wykorzystana zostałaby ta sama podstawa wymiaru zasiłku, co dla obliczenia wysokości zasiłku chorobowego, co w lipcu 2021 r.

Od 1 stycznia 2022 r. okres 3 miesięcy kalendarzowych ulegnie skróceniu do 1 miesiąca (1 pełnego miesiąca kalendarzowego).

Żeby więc utrzymać podstawę wymiaru zasiłku, od 1 stycznia 2022 r. trzeba będzie częściej korzystać z zasiłków (robić krótsze przerwy).

Przykładowo, jeśli okres pobierania zasiłku chorobowego będzie przypadał na 2 – 5 stycznia 2021 r., a kolejna niezdolność do pracy wystąpi w marcu 2021 r. to nie będzie można wykorzystać tej samej podstawy wymiaru zasiłku, co w styczniu 2021 r. Żeby nie obliczać wysokości podstawy wymiaru zasiłku na nowo, niezdolność do pracy musiałaby powstać w lutym 2021 r.

Trzeba jednak tez pamiętać, że naliczenie nowego okresu zasiłkowego również się zmieni od 1 stycznia 2022r. Więcej na ten temat przeczytasz we wpisie, który znajdziesz tutaj.

II. Co się stanie w przypadku przerwy przypadającej na przełom 2021/2022?

W ustawie nowelizującej wprowadzono art. 21:

Zasiłki oraz świadczenie rehabilitacyjne, do których prawo powstało przed dniem 1 stycznia 2022 r., wypłaca się w wysokości, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy zmienianej w art. 4, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2022 r., za cały okres nieprzerwanej niezdolności do pracy.

Z tego przepisu wynika, że jeśli prawo do świadczenia każdego rodzaju powstało przed 1 stycznia 2022 r., wysokość tego świadczenia pozostanie niezmieniona, mimo że jego wypłata będzie kontynuowana po 31 grudnia 2021 r.

Przykładowo, jeśli prawo do zasiłku macierzyńskiego powstało 1 grudnia 2021 r. (tego dnia miał miejsce poród) to zasiłek macierzyński będzie wypłacany w 2022 r. w tej samej wysokości, z wykorzystaniem tej samej podstawy wymiaru zasiłku, co za okres od 1 do 31 grudnia 2021 r.

Co się stanie w sytuacji, w której, przykładowo, zasiłek opiekuńczy pobierany był w listopadzie 2021 r., a następnie niezdolność do pracy powstanie w styczniu 2022 r.?

Prawo do zasiłku chorobowego za okres niezdolności do pracy przypadającej na styczeń 2022 r. nie powstało w 2021 r.

Przerwa między zasiłkiem opiekuńczym pobieranym w listopadzie 2021 r. a zasiłkiem chorobowym pobieranym w styczniu 2022 r. wyniesie 1 pełny miesiąc kalendarzowy.

Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego zostanie więc obliczona na nowo.

III. Art 43 zmieniony – podsumowanie

Niestety, z kształtu zmiany art. 43 ustawy zasiłkowej raczej nikt nie będzie zadowolony, oprócz ZUS. Z drugiej strony, z mało radością można przyjąć, że ten przepis nadal może być stosowany względem przedsiębiorców czy zleceniobiorców.

Obawiam się, jednak, że w celu utrzymania podstawy wymiaru zasiłku ubezpieczeni będą jeszcze częściej sięgać po zasiłki. To, z kolei, powoduje, że należy spodziewać się większej ilości kontroli ze strony ZUS.

[otw_shortcode_info_box border_type=”bordered” border_style=”bordered” shadow=”samonaśladownictw” rounded_corners=”rounded-5″ icon_size=”large” icon_url=”https://e-prawopracy.pl/wp-content/uploads/2016/07/koperta-01.png”]Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji, poszukujesz prawnika specjalizującego się w ZUS, napisz do mnie na adres: [email protected] [/otw_shortcode_info_box]

Photo by Ross Findon on Unsplash