ZUS | Umowa B2B z pracodawcą – czy jest to dobry pomysł?

Wykonywany zawód zobowiązuje mnie do tego, żeby śledzić orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Z tego orzecznictwa wynika, że, w kontekście ubezpieczeń społecznych, nie zawsze będzie opłacalne zawieranie umowy B2B z pracodawcą, z którym łączy Cię stosunek pracy.

Poniżej wyjaśniam dlaczego.

I. Umowa cywilnoprawna z pracodawcą

Za pracownika, w rozumieniu ustawy systemowej, uważana jest osoba wykonująca pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej: agencyjnej, zlecenia, o świadczenie usług, o dzieło, jeżeli:

⇒ umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub

⇒ w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

Skutkiem sytuacji, w której obok umowy o pracę została zawarta umowa cywilnoprawna między osobami pozostającymi w stosunku pracy jest to, że w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne uwzględniany jest również przychód z tytułu umowy cywilnoprawnej, a suma tych przychodów jest rozliczana jak wynagrodzenie za pracę.

Na pewno jeśli taką umowę cywilnoprawną zawiera pracownik niebędący przedsiębiorcą z pracodawcą, zastosowanie znajduje art. 8 ust. 2a ustawy systemowej:

Za pracownika, w rozumieniu ustawy, uważa się także osobę wykonującą pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy.

A jak jest w sytuacji, w której zawierana jest umowa o świadczenie usług między pracownikiem będącym przedsiębiorcą a pracodawcą?

II. Umowa B2B z własnym pracodawcą

Jak wyjaśniłam we wpisie:

https://e-prawopracy.pl/umowa-b2b-z-wlasnym-pracodawca-kiedy-jest-bezpiecznym-rozwiazaniem/

może być rozliczony:

– na zasadach właściwych dla stosunku pracy albo

– obok stosunku pracy.

W ostatnim czasie pojawiło się wiele orzeczeń Sądu Najwyższego, z których wynika, że art. 8 ust. 2a ustawy systemowej dotyczy także osób prowadzących działalność gospodarczą.

Art. 8 ust. 2a ustawy systemowej dotyczy sytuacji, w której umowa cywilnoprawna jest zawierana przez pracownika z pracodawcą (lub z osobą trzecią), czego nie zmienia to, że pracownik występuje jako przedsiębiorca. Nadal pracownikiem i przedsiębiorcą jest ta sama osoba. Oznacza to, że zawarcie umowy B2B z pracodawcą przez pracownika – przedsiębiorcę obok umowy o pracę powoduje, że bezapelacyjnie przychód z umowy B2B rozliczany jest wraz z wynagrodzeniem za pracę.

Zamieszczam fragment postanowienia SN z dnia 25 kwietnia 2023 r., II USK 309/22:

Błędne jest założenie, jakoby działalność gospodarcza była wyłączona z art. 8 ust. 2a u.s.u.s., bo przepis ten podmiotowo odnosi się tylko do ubezpieczonych z art. 6 ust. 1 pkt 4 (zleceniobiorców), a nie do ubezpieczonych z art. 6 ust. 1 pkt 5 (prowadzących działalność gospodarczą).

Istotą stosowania art. 8 ust. 2a u.s.u.s. jest umowa zawierana przez pracownika z pracodawcą (lub z osobą trzecią), czego nie zmienia to, że pracownik występuje jako przedsiębiorca (samozatrudniony).

Wykonywanie działalności gospodarczej wymaga bowiem zawarcia indywidualnej umowy przez prowadzącego działalność gospodarczą i dopiero ta umowa, a nie sama działalność określa treść zobowiązania.

Powtarzalność orzeczeń Sądu Najwyższego pozwala uważać, że jeśli zawierasz umowę B2B z własnym pracodawcą, przychód z tej umowy powinien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla stosunku pracy.

„Grubo”, nie?

III. Umowa B2B z pracodawcą – podsumowanie

Czy sie z tym zgadzam, z takim restrykcyjnym podejściem?

Oczywiście nie. I nie ukrywam, że sama jestem zdziwiona tak restrykcyjnym podejściem Sądu Najwyższego

Jednakże moim niewdzięcznym zadaniem jest wskazać Tobie ryzyka podejmowanych działań.

Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji napisz do mnie na adres: [email protected]