Dziś rozważymy bardzo praktyczne pytanie z zakresu liczenia podstaw zasiłków chorobowych, macierzyńskich, opiekuńczych.

Problem do rozważania:

Osoba zachorował 5 marca 2016 r. i przebywał na zwolnieniu chorobowym do 10 marca. Ponownie stała się niezdolny do pracy 25 czerwca 2016, jak obliczyć podstawę zasiłku?

I. Jak liczymy podstawy zasiłków – zasada ogólna.

Sposób liczenia podstawy zasiłków jest odmienny dla pracowników i dla ubezpieczonych niebędących pracownikami (przedsiębiorców, zleceniobiorców).

Podstawę zasiłku chorobowego dla pracownika, liczymy na podstawie, art 36 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tzw. ustawy zasiłkowej):

Art. 36

1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.

3. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego za jeden dzień niezdolności do pracy stanowi jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru zasiłku.

4. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy.

Podstawę zasiłku chorobowego dla ubezpieczonych niebędących pracownikami (czyli przede wszystkim dla przedsiębiorców, zleceniobiorców) na podstawie:

Art. 48 ustawy zasiłkowej

1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stanowi przeciętny miesięczny przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 36 ust. 2–4, art. 38 ust. 1, art. 42, art. 43 i art. 46, z zastrzeżeniem art. 48a–50.

II. Art. 43 ustawy zasiłkowej


Uwaga poniżej przedstawione zasady zmienią się od 01.01.2022r., zapoznaj się z wpisem:

ZUS zmiany od 01.01.2022r. | Art. 43 utrzymanie podstawy zasiłku


Najważniejsze dla poprawnego znalezienia odpowiedzi na pytanie postawione na samym początku jest znajomość art. 43 ustawy zasiłkowej, stosowanego zarówno do pracowników, jak i przedsiębiorców czy zleceniobiorców.

Art. 43. Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.

Wynika z powyższego przepisu bardzo ważna zasada, zgodnie z którą nie ustala się na nowo podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.

⇒ Bez względu na rodzaj zasiłku, czy to będzie zasiłek chorobowy, czy macierzyński, czy opiekuńczy.

⇒ Bez względu na długość korzystania z owych zasiłków,

⇒⇒ Podstawa zasiłku pozostaje bez zmian, nie ustalamy jej na nowo

(oczywiście w ramach tego samego stosunku prawnego, jeśli zmienimy pracodawcę lub przejdziemy z umowy o pracę na działalność gospodarczą – podstawa zasiłku będzie liczona na nowo)

III. Jak liczyć owe 3 miesiące kalendarzowe na gruncie art. 43 ustawy zasiłkowej?

Sąd Najwyższy w jednym ze swoich orzeczeń stwierdził:

Okres trzech miesięcy kalendarzowych, przewidziany w art. 43 ustawy, to okres obejmujący pełne kolejne nazwane miesiące.

Okres 3-miesięcznej przerwy oznacza pełne miesiące kalendarzowe, czyli w powyższym przykładzie, po chorobie w marcu, musiałby ubezpieczony nie chorować kolejne miesiące – kwiecień, maj, czerwiec, żeby właściwe było liczenie nowej podstawy zasiłków.

Zachorował jednak już w czerwcu, tak więc wysokość podstawy zasiłku w maju będzie taka sama jak w marcu, bez względu na to jaki przychód/wynagrodzenie osiągnął w miesiącu kwietniu i maju. Przychód ten (wynagrodzenie) nie będzie miało znaczenia dla jego podstawy zasiłku.

Podsumowując art. 43 ustawy zasiłkowej ma bardzo duże znaczenie dla wszystkich ubezpieczonych, podlegających pod ubezpieczenie chorobowy.

Jeśli zaś ZUS nie zastosował art. 43 ustawy zasiłkowej, przeliczył i zaniżył Ci wysokość zasiłku to zapoznaj się z artykułem:

ZUS zmienił i zaniżył Ci podstawę zasiłku? Niesłusznie…

icon
Jeśli masz pytania, potrzebujesz pomocy, indywidualnej konsultacji napisz do mnie na adres katarzyna@klemba.pl

Napisz komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Zaznaczone pola są obowiązkowe *